Herman Gorter (1864-1927)
Herman Gorter is de auteur van een van de meest geciteerde dichtregels uit de Nederlandse letterkunde: 'Een nieuwe lente en een nieuw geluid'. Net als Constantijn Huygens wordt hij in Nederland vooral herinnerd als dichter, terwijl hij in het buitenland vooral als politicus naam maakte.
Gorter kende, zoals veel intellectuelen van zijn generatie, een grote ontwikkeling in zijn denken over mens en maatschappij. Zijn nieuwe overtuigingen kwamen telkens ook in zijn poëzie tot uitdrukking. In 1889 publiceerde hij zijn lange gedicht, het epos Mei, in 1890 gevolgd door de beroemde sensitivistische verzen, die uitgingen van de ervaringen van de zintuigen en vol waren van de schoonheid van de natuur. Via symbolisme en Spinozisme werd Gorter socialist en later communist. Hij schreef sindsdien socialistische verzen, culminerend in zijn tweede epos Pan (1912).
De waardering voor zijn poëtisch werk is gemengd. Met name de socialistische verzen moeten het in de literaire kritiek vaak ontgelden. In de eenentwintigste eeuw is er een herleving van aandacht voor zijn vroege Verzen (1890), die niet aan leesbaarheid lijken te hebben ingeboet:
Zie je ik hou van je,
ik vin je zoo lief en zoo licht-
je oogen zijn zoo vol licht,
ik hou van je, ik hou van je.
Geboren te Wormerveer op 26 november 1864
Overleden te Brussel op 15 september 1927
Leven en werk van Herman Gorter
- Herman Gorter: biografie
- Herman Gorter: geïllustreerde bibliografie
- Leven en werk van Herman Gorter, 1864-1927
Over de poëzie van Herman Gorter
- 1889: Mei: 'Een nieuwe lente en een nieuw geluid'
- 1890-1897: Van Verzen naar het socialisme
- 1898-1927: Pan, Liedjes, Verzen en Sonnetten
- Ontvangst van het werk van Herman Gorter
- Herman Gorter: enkele literatuurverwijzingen
