H.H. ter Balkt (1938-2015)
H.H. ter Balkt stond bekend om zijn dwarsheid. Hij was een 'boerendichter', een dichter van aardse, grimmig-humoristische gedichten. Hij was ook een chroniqueur die een imposante reeks sonnetten schreef over historische en alledaagse, vergeten en weggemoffelde gebeurtenissen uit de Nederlandse geschiedenis. In 2003 ontving hij de P.C. Hooftprijs.
Ter Balkts stijl is weerbarstig en over zijn woordkeus is gezegd dat de woorden 'stampen, knoerpen, toeteren, wringen en walsen'. Hij bedacht voor zijn sprookjes en klaagzangen eigenzinnige woorden als 'hemelzweep' en 'aardappelmeelschuim'.
Hij lardeerde zijn gedichten met uitroepen ('O') en uitroeptekens. Hij schreef gespierde gedichten, herhaalde woorden en hele regels, allitereerde met gretigheid, rijmde als het hem uitkwam en vergeleek sterren met bommenwerpers.
'Ik bezing het vertrapte', schreef hij eens. Hij was een van de weinige Nederlandse dichters die protestverzen publiceerde: tegen de vervuiling van de zee en tegen kerncentrales. Dat toonde wel aan dat hij, ondanks zijn weemoed om wat verloren ging, met beide benen in de moderne tijd stond. 'Een grote trom van anekdoten is de grond' en de dichter wroet en vergelijkt zichzelf met ... een varken. Op de vraag of hij Dichter des Vaderlands zou willen worden, antwoordde Ter Balkt in een interview: 'Ik heb een moederland, geen vaderland'.
Leven en werk van van H.H. ter Balkt
Over de gedichten van H.H. ter Balkt
- De gedichten van H.H. ter Balkt, 1969-1975
- De gedichten van H.H. ter Balkt, 1975-1990
- De gedichten van H.H. ter Balkt, 1990-2015
- Over het pseudoniem Habakuk II de Balker
