Suster Bertken (1427-1514)
Zevenenvijftig jaar bracht Suster Bertken vrijwillig door in een cel van nog geen zestien vierkante meter. Ze wendde zich af van de aardse beslommeringen en richtte zich volledig op God. Maar af en toe had ze ook tijd om te lezen en om te schrijven. Twee boekjes van haar hand zijn bewaard gebleven, helaas alleen in druk, de handschriften zijn verdwenen.
In een van de boekjes staan een aantal liederen. Het zijn er maar acht. Maar dankzij deze acht liedjes werd Suster Bertken de decennia na haar dood - en drie eeuwen later weer - herkend als groot dichteres. In haar liedjes deed ze heel persoonlijk verslag van haar zoektocht naar God, en het gevoel van eenheid met Hem dat ze uiteindelijk ervoer, de mystieke ervaring. In dit profiel wordt aandacht besteed aan deze bijzondere vrouw, die zo religieus was dat ze voor God alles in de steek wilde laten, af zag van alle luxe, geen verwarming wilde, slechts een haren kleed droeg en zeer eenvoudige maaltijden at, zonder vlees of zuivelproducten. Het grootste gedeelte van haar tijd bracht ze door met bidden. Centraal staat hier haar bijzondere poëzie. Ook wordt 'het mystieke' nader toegelicht, zijn alle liederen van Bertken na te lezen en wordt er aandacht besteed aan Hugo Claus' wel heel verrassende interpretatie van Bertken.
Geboren te Utrecht in 1426 of 1427
Overleden te Utrecht op 25 juni 1514
Leven en werk van Suster Bertken
- Suster Bertken: biografie
- Suster Bertken: geïllustreerde bibliografie
- Suster Bertken: vrijwillig levend begraven
Over de poëzie van Suster Bertken
- Suster Bertken op weg naar God
- De acht liederen van Suster Bertken
- Suster Bertken bij Hugo Claus en H.H. ter Balkt
- Suster Bertken: enkele literatuurverwijzingen
