Tonnus Oosterhoff was een van de eerste Nederlandse dichters die met digitale versies van zijn gedichten echte beweging in de poëzie bracht.
Tonnus Oosterhoff schreef over zijn gedichten dat het 'stelsels van uitspraken' zijn, die de lezer moeten verleiden om 'Zo is het!' te roepen, ook al zijn de regels absoluut niet waar. Hij wil niet dat zijn gedichten op elkaar lijken.
Hij debuteerde in 1990 met de bundel Boerentijger, waarin gedichten staan over sprekend speelgoed, vallende schorten en geheimagenten. Met de jaren werden zijn gedichten eigenaardig van vorm, prozaïsch, breed uitwaaierend over de pagina's, met regels in cursieve letters en verschillende lettercorpsen.
In 2002 publiceerde hij een bundel gedichten die nog verder ging: Wij zagen ons in een kleine groep veranderen. Sommige gedichten hebben lange voetnoten, andere worden voorafgegaan door twee pagina's notenschrift of hebben opmerkingen in (meegedrukt) 'handschrift' dwars door de tekst heen. In 2001 publiceerde hij een website met bewegende gedichten (opgeheven in 2016).
In december 2011 werd hem de P.C. Hooftprijs toegekend (uitgereikt in 2012).