Armando (1929-2018)
Armando was dichter, schilder en meer, een multitalent. Zijn expressieve werken verbeelden veelal de oorlog en Armando bedacht het begrip 'schuldig landschap' voor de omgeving waar gruwelijkheden zich afspeelden, meestal zonder een spoor na te laten. Zijn gedichten bestaan uit kraakheldere woorden, maar het verband daartussen is raadselachtig; het zijn fragmenten, ogenblikken, waartussen zich verschrikkingen lijken af te spelen.
Ook in zijn proza en reportages isoleert Armando dagelijkse gesprekken of presenteert hij 'gevonden' teksten (bijvoorbeeld een landbouwgidsje of de boeken van Karl May). Op vijfentwintigjarige leeftijd publiceerde Armando zijn eerste gedichten in het literaire tijdschrift Podium (1954), maar de debuutbundel verscheen pas in 1964 en heette Verzamelde gedichten 1951-1963.
In zijn stijl streeft Armando naar compactheid: 'Ik wil altijd mooi helder Hollands schrijven. Als ik de boeken van anderen lees, dan weet ik heel vaak meteen: zo zou ik nooit willen schrijven. Ik wil het heel helder en transparant hebben, alsof het zó gezegd is'. Zijn gedichten zijn ook wel vergeleken met 'gewapend beton'.
Leven en werk van Armando
Over de poëzie van Armando
- Gedichten van Armando, 1951-1964
- Gedichten van Armando, 1965-1979
- Gedichten van Armando, 1980-1994
- Gedichten van Armando, 1995-2006
- Gedichten van Armando, 2006-2018
- Armando en de kunst
- Armando en de kritiek
