Théâtre Pigalle

De mecenas Henri de Rothschild liet zijn zoon Philippe de Rothschild de bouw van het nieuwe Théâtre Pigalle coördineren. Een ploeg architecten, ontwerpers en technici werd eerst Europa ingestuurd om zich op de hoogte stellen van de allerlaatste ontwikkelingen op het terrein van de theatertechniek. Ze bouwden een ultramodern theater waarvan vooral de lichttechniek en de art-decostijl destijds als toonaangevend werden beschouwd. Geen ornamenten, geen overdonderende ruimtes, zoals in de opera, maar een theater waar alles op het toneel was gericht.

De in kostbare houtsoorten uitgevoerde zaal was met 1500 zitplaatsen niet uitzonderlijk groot, maar het toneelhuis wel: 22 meter breed, 20 meter diep en 48 meter hoog. Het was geheel aangepast aan de eisen van het moderne toneel. Er waren snelle scènewisselingen mogelijk en ook konden verschillende speelvlakken tegelijkertijd worden gebruikt. De architecten waren Charles Siclis, Henri Just en Pierre Blum, waarbij Siclis ook verantwoordelijk was voor de decoraties. Voor de opening in oktober 1929 verscheen deze brochure met foto's door Germaine Krullen een introductie van Jean Cocteau.Jean Carlu, die bevriend was met Philippe de Rothschild, ontwierp twee affiches voor de opening: 'Feu du ciel' (gedrukt door Courbet) en 'Eclairages, machineries' (gedrukt door Chachouin).Dat laatste affiche werd alstitelpagina in de brochure verkleind afgedrukt door Draeger.

De eerste voorstelling, Histoires de France (in 14 scènes) werd gegeven door Sacha Guitry. Ook Jouvet regiseerde er enkele jaren. Vanaf de oorlog werd het theater niet meer gebruikt voor voorstellingen en in 1959 werd het gesloopt om plaats te maken voor een garage.