Piet Paaltjens (1835-1894)

Piet Paaltjens is het pseudoniem van François HaverSchmidt die het voor het eerst in 1855 voor zijn gedichten gebruikte. De melancholieke en geestige gedichten zijn 150 jaar later nog steeds populair en de titel van zijn bundel is bij iedereen bekend: 'Snikken en grimlachjes'. Piet Paaltjens was een echte romanticus.

Portret van Piet Paaltjens (uit: Snikken en grimlachjes, 1867)

In de Leidse Studenten-Almanak voor het jaar 1856 introduceerde HaverSchmidt de poëet Piet Paaltjens aan de studenten. HaverSchmidt deed het voorkomen of hij slechts de redacteur van Paaltjens' poëzie was en vertelde dat Paaltjens zelf was op mysterieuze wijze verdwenen tussen de biljarten van de sociëteit.

Pas in 1867 verscheen een bundel: Snikken en grimlachjes met gedichten vol ironie, parodie en Weltschmerz. De belangrijke thema's zijn liefde en doodsverlangen. Dat laatste was niet alleen poëtisch, HaverSchmidt zelf leed onder zwaarmoedigheid en depressie. Toen hij na zijn studie theologie dominee werd, sprak hij in zijn preken regelmatig over zelfmoord. Maar hij nam afscheid van zijn alter ego Piet Paaltjens en werd een serieuze dominee. Hij behoorde tot een van de best betaalde sprekers van zijn tijd. Toch was hij niet gelukkig. Na jarenlange worsteling met wat HaverSchmidt 'zijn worgengel' noemde, gaf hij de strijd op; hij hing zichzelf op aan het gordijnkoord van de bedstee.

Geboren te Leeuwarden op 14 februari 1835

Overleden te Schiedam op 19 januari 1894

Leven en werk van Piet Paaltjens

Over de gedichten van Piet Paaltjens

Online bronnen over Piet Paaltjens