Mustafa Stitou
Mustafa Stitou wordt beschouwd als een van de belangrijkste dichters van zijn generatie.
Toen Mustafa Stitou in 1994 debuteerde riep Remco Campert: 'Eindelijk weer een dichter!' En zijn uitgever lanceerde hem als 'de eerste Nederlandse schrijver van Marokkaanse origine'. Toegegeven: hij werd in 1974 geboren in Marokko. Maar als baby verhuisde hij al naar Nederland: naar Lelystad, Nederlandser kan bijna niet.
Zijn Marokkaanse familie en oorsprong gebruikte Stitou voor zijn eerste bundels met graagte. Dirhams en zand, Noord-Afrikaanse coke en een gitzwarte krullebol, Berbers en bergbewoners kleuren zijn eerste gedichten, die hij kortweg 'Mijn vormen' of 'Mijn gedichten' noemde. Dat waren, zei hij spottend, zijn 'anderstalige gedachten'.
Tegelijkertijd beschrijft hij het grootsteedse Amsterdamse leven met verleidingen, kip met patat, snelfiltermalingkoffie en vershoudfolie, in gedichten die steeds langer, associatiever en vrijer van vorm worden. In zijn bundel Varkensroze ansichten worden westerse en oosterse, noordelijke en zuidelijke opvattingen en gedachten tegenover elkaar gezet en door elkaar gemengd. Stitou noemt zich een 'conceptueel- "anekdotische", op z'n minst anti-metafysische dichter'.
Leven en werk van Mustafa Stitou
Over de gedichten van Mustafa Stitou
- De gedichten van Mustafa Stitou, 1994-2012
- De gedichten van Mustafa Stitou, 2013-heden
- Mustafa Stitou en de kritiek