L.Th. Lehmann (1920-2012)
Louis Lehmann was een veelzijdig man: wetenschapper (jurist en archeoloog), dichter, romancier, essayist, recensent en vertaler. Zo vertaalde Lehmann onder meer de omstreden debuutroman 'The ginger man' (De rosse bietser) van J.P. Donleavy en was hij jarenlang voor de VPRO DJ op 747 FM. Als negentienjarige debuteerde Lehmann met gedichten in diverse tijdschriften. Menno ter Braak en Simon Vestdijk waren laaiend enthousiast.
In zijn schrijversloopbaan gebruikte Lehmann diverse pseudoniemen zoals S. Colmar, Georges Ferre (voor het motto in zijn debuutbundel Subjectieve rapportage), Kemal Isamïli en Martin Holme (voor de vertaling van Perzische kwatrijnen vanuit het Frans in het Engels), Urenkel Klecksel en M. Schoriës (voor zijn bijdragen in Avenue). Hij publiceerde van 1966 tot 1996 geen enkele dichtbundel en verbood opname van zijn gedichten in bloemlezingen. In die tijd publiceerde hij een studie over galeischepen en hij promoveerde op zijn 75ste in de archeologie op een studie naar de opvatting in de Renaissance en Barok over triremen, Griekse en Romeinse oorlogsschepen die door roeiers worden voortbewogen.
Lehmann schreef over architectuur, zeegeschiedenis, steden, mythen, de liefde en de tango, maar ook over maatschappelijke problemen. Hij trad op als dichter in Carré, maar ook in Ruigoord, de culturele vrijhaven in Amsterdam. Daar verwierf hij in 2004 de Ruigoord trofee.
Geboren te Rotterdam op 19 augustus 1920
Overleden te Amsterdam op 23 december 2012
