De Blauwe Schuit: De doode zwanen
'De doode zwanen' is een in gevangenschap geschreven gedicht dat anoniem verscheen als een van de laatste uitgaven van De Blauwe Schuit in 1944.
Het gedicht van Simon Vestdijk werd al in 1942 geschreven toen hij gevangen zat in Sint Michielsgestel en daar medegevangenen werden geëxecuteerd. Zijn collega-dichter M. Nijhoff zei: 'Het behoort tot de beste dingen die in Gestel gemaakt zijn'.
Illustraties van witte en zwarte zwanen
De drukker en illustrator van De Blauwe Schuit, Hendrik Werkman, was zelf heel tevreden over de uitgave: 'vooral de Zwanen is goed gelukt' zei hij bij het verzenden van verschillende nieuwe uitgaafjes (9 mei 1944). Over de tekst schreef hij al voor hij met drukken was begonnen: 'een prachtig gedicht', sterker, 'een van de mooiste gedichten' die de uitgeverij drukte.
Later vergeleek hij de omslagillustratie van de zwarte en de witte zwaan met die van een andere uitgave van Vestdijks gedichten waarin 'De doode zwanen' als eerste stond afgedrukt. Het omslag van die editie, De uiterste seconde, was getekend door Fons Montens (1916-c.2005). Het was een klein vignet in blauw. Toen Werkman dit zag gaf hij zijn mening: 'De teekening op zichzelf was niet slecht maar in verband met het gedicht was het vrij poover. Daar hoeft de B.S. zich niet voor te schamen, onze uitgave wint het.' (16 juni 1944)
Ontwerp en drukwerk van De doode zwanen
Werkman schreef in april dat hij het gedicht 'over twee pagina's' dacht te drukken. Kennelijk had een van de uitgevers, August Henkels (zie De schippers van De Blauwe Schuit: biografieën), deze keer geen uitgebreid drukplan gemaakt. Het gedicht is inderdaad keurig over de middenpagina's verdeeld. De acht strofen van vier regels zijn gezet uit de letter Hollandsche Mediaeval. Op verzoek van Henkels werd de titel op een pagina daarvoor geplaatst, gedrukt over een illustratie met twee abstracte vormen, in geel en groen, gemaakt met sjablonen. Henkels wilde ook een kleine illustratie daarbij om het wat op te vrolijken.
De eerste proeven ontving Henkels enkele dagen later en hij was verrukt over het omslag: 'De doode zwanen zijn een klein meesterstuk. Wonderbaarlijk van vorm en kleur!'