Marjoleine de Vos
Marjoleine de Vos is bij het grote publiek eerder bekend om haar kookcolumns en beschouwelijke columns in de krant.
De Vos redigeerde het tijdschrift Diepzee, nam zitting in de redactie van het literaire tijdschrift Raster, schreef voor kinderen en publiceert levensbeschouwelijke essays. Haar passie voor koken komt ook tot uiting in haar gedichten.
'Jongeren poëzie onthouden is misdadig', schreef zij in een artikel ('Liefde voor de poëzie'). Niet alleen in haar debuutbundel (Zeehond graag), ook in haar tweede bundel (Kat van sneeuw) treedt de eigenaardige Mevrouw Despina op: een vrouw die eigenlijk een zeehond wil zijn met lekker spek. Zij is soms triest omdat ze geen kinderen heeft, maar verder olijk in haar uitlatingen en levenslustig. Ze wil het liefst dat alles vanzelf gaat.
De Vos is Neerlandicus, dichteres, essayist en critica, verbonden aan NRC. In haar gedichten laat zij een bloedgeur opstijgen uit een jagerstas, ziet kreukelige crocussen, welvende golven en marcherende kuiten en plaatst een lacrimae (klaagzang) naast een kaddisj (gebed voor een dode).