Time is Manet! Monet!

Uitgever Gervais Jassaud van Collectif Génération is er niet zozeer op uit om een móoi boek te maken; hij heeft andere ambities. Hij brengt kunstenaars en schrijvers uit verschillende landen samen en bedenkt nieuwe constructies voor een boek, waarmee hij lezer wil uitdagen. Time is Manet! Monet! van Jean Pierre Verheggen liet hij door verschillende kunstenaars 'activeren'. Eén van die versies is gemaakt door de Amerikaanse Marcia Hafif, lid van de Radical Painting Group. Zij aquarelleerde traliewerken in felle kleuren die ze zelf benoemde als 'Kadmium gelb', 'Sap green' en dergelijke. Van deze 'editie' bestaan slechts 15 exemplaren. Doordat er hoeken van de pagina's afgesneden zijn, krijgt de lezer maar langzaam een indruk van de complete gouaches. De gedichten zijn gedrukt in rose en groen en verdwijnen deels achter de tralies.

Verheggen, geboren in België, heeft een Belgische moeder, een Franse vader, een Italiaanse vrouw; in zijn werk speelt veeltaligheid dan ook een rol van betekenis. Het blijkt al uit de titel van dit kunstenaarsboek, Time is Manet! Monet!, waarin twee schildersnamen verwijzen naar het Engelse woord voor geld. De tekst begint met een afscheidsgroet aan het gedicht door de dichter: dit wanhopige gedicht ('poème désespéré'), dit toegetakelde gedicht ('mal ficelé') is ook nog eens onafgemaakt ('inachevé')en zonder titel gebleven. De dichter is alleen gekomen om te zeggen dat hij er gauw vandoor gaat. Vervolgens presenteert hij in dit boek een gastronomisch gedicht ('poème gastronomique'), een gedicht gesponsord door Charles Baudelaire ('poème sponsorisé par Charles Baudelaire') en een radiogedicht ('poème radiophonique').