La nuit venitienne ; Fantasio ; Les caprices de Marianne

Aan het eind van de negentiende eeuw vertrok de jonge Italiaanse kunstenaar Umberto Brunelleschi naar Parijs. Hij maakte er reclame-affiches, tekende portretten en ontwierp decors en kostuums voor het theater, onder andere voor de danseres Josephine Baker. Zijn illustraties voor tijdschriften en boeken zijn het bekendst gebleven. In het satirische tijdschrift L’assiette au beurre publiceerde hij vileine karikaturen onder het pseudoniem Arcun Al-Raxid. De illustraties voor boeken waren eerder gracieus en geïnspireerd door galante achttiende-eeuwse voorstellingen. De figuren werden voor een groot deel ontleend aan de Italiaanse 'commedia dell'arte'. Brunelleschi werd geassocieerd met de art deco en met de zogeheten Liberty-stijl. Thematiek en stijl brachten uitgevers ertoe hem vooral te vragen voor heruitgaven van klassieke werken, zoals J.W. Goethe of de sprookjes van H.C. Andersen. Ook de verhalen van Alfred de Musset leenden zich voor zijn kunst. Daarnaast werd hij bekend om zijn erotische illustraties.

Deze geïllustreerde editie met drie werken van Alfred de Musset is karakteristiek voor de galante stijl van Brunelleschi: romantische taferelen, pruiken, hoepelrokken, maskers. Het eerste verhaal speelt zich af in nachtelijk Venetië en was daardoor speciaal geschikt voor zijn brilliante kleuren en commedia-figuren. De decoratieve kaders en ornamenten geven de indruk van een luxe achttiende-eeuws boek. De eerste helft van de twintigste eeuw waren twee antiquiserende stijlen bijzonder populair. De éne verwees naar de Middeleeuwen, gebruikte houtsneden in de tekst die vaak vet in zwart en rood werd gedrukt (zie bijvoorbeeld de illustraties van Louis Jou). De andere stijl verwees naar de Franse Barok en Rococo en ging uit van fleurige illustraties en lichte, ironiserende teksten. Brunelleschi is duidelijke een exponent van de tweede stijl.