Huit jours à Trébaumec

Als jongetje hield Georges Hugnet ervan om kranten stuk te knippen en de koppen, teksten en plaatjes opnieuw te schikken tot zijn eigen 'journal'. Zo maakte hij fantasierijke en humoristische collages, wat hij later zowel in zijn toneelstukken, poëzie en (cinemato)grafisch werk zou blijven doen. Hugnet vond het vierhoekige kader van een schilderij namelijk te beperkt. Door de kruisbestuiving van verschillende disciplines kent zijn werk een enorme diversiteit. En het is juist die rijkdom van de verbeelding die hij als dadaïst en surrealist altijd heeft verdedigd.

Seksueel symbolisme

Toch had Hugnet de gave om binnen het veelal kleinere oppervlak van zijn foto's al zijn creativiteit tot zijn recht te laten komen. In Huit jours à Trébaumec, dat een vakantiedagboek van Hugnet voorstelt waarvoor hij zelf 82 foto's nam, komt die creativiteit tot haar volle wasdom. Hugnet maakte deze fotocollages op latere leeftijd en manifesteerde zich alseen begaafd 'peintre de collages'. De oorspronkelijke foto's zijn genomen tijdens een reis die Hugnet maakte langs de kust van Bretagne in 1947.

Door Hugnets collages is Huit jours à Trébaumec wel een ongewoon vakantiedagboek geworden. Het is een grotesk, humoristisch, pikant geïllustreerd denkbeeldig reisverhaal dat zich afspeelt aan de kust van Bretagne. Twee meiden in ondergoed bestormen een kasteeltrap,twee anderen duikelen erin hun nakie vanaf, en een eekhoorn zit op de bil van een voorover gebukte dame.

Hugnets poëzie wordt ook wel als seksueel-symbolistisch gekenmerkt en is dus rijk aan interpretatiemogelijkheden. Dat zou ook voor Huit jours à Trébaumec op kunnen gaan. Het verhaal en de fotocollages zijn op z'n minst suggestief te noemen. De veelal gewaagde poses van de al dan niet volledig naakte vrouwen laten zich dan ook raden.

Trébaumec, het hervonden paradijs

Wie overigens op zoek gaat naar de plaats Trébaumec zal deze niet op de kaart vinden. Trébaumec, dat waarschijnlijk een toespeling is op de populair Franse uitdrukking voor 'erg mooie jongen' (très beau mec), is namelijk een imaginaire schepping van Hugnet. Hij noemt het 'de kleine verloren stad in Bretagne, het hervonden paradijs' (la petite cité perdue en Bretagne, paradis retrouvé).

Bibliografische beschrijving

Beschrijving: Huit jours à Trébaumec : journal de vacances orné de 82 photographies prises par l'auteur en 1947 / Georges Hugnet. – Paris: Henri Mercher, 1969. - 41 bl. (100 p.). : ill. ; 40×19 cm

Drukker: Dominique Viglino (Bourg-la-Reine) (tekst) Ateliers Coët (Paris) (lichtdruk)

Oplage: 107 exemplaren Exemplaar: Nummer 53 van de 100 op Rives BFK

Lettertype: De Roos

Bijzonderheid: Voorafgegaan door een handgezette tekst van de uitgever in het lettertype De Roos

Bijzonderheid: Gesigneerd door de auteur en de uitgever

Bibliografie: Bénézit 7-249

Aanvraagnummer: KW Koopm K 326

Literatuur

• Adam Biro, 'Georges Hugnet', in: Dictionnaire général du surréalisme et ses environs. Fribourg, Office du Livre, 1982, p. 210
• Jean-Paul Clébert, 'Georges Hugnet', in: Dictionnaire du Surréalisme. Paris, Seuil, 1996, p. 310-311
• Georges Hugnet, Pleins et déliés: Souvenirs et témoignages, 1926-1972. La Chapelle-sur-Loire, Authier, 1972
• James Phillips, Georges Hugnet (1906-1974): "Le pantalon de la fauvette": du dictionnaire abrégé du Surréalisme: Étude et choix de textes. Paris, Lettres Modernes, 1991